Las Terrazas in Cuba biedt een ideale mix van actie en van rust. Ook voor kinderen is er genoeg te beleven. Wij ontdekten dit UNESCO beschermd natuurgebied op doorreis van Havana naar Viñales.
Havana – Las Terrazas
We hebben gemengde gevoelens als de taxi voorrijd bij onze Casa net buiten Havana. Het blijkt een Dodge uit 1955 en vooral de kinderen zijn helemaal enthousiast dat ons het eerste ritje in een klassieke auto te wachten staat. Als ouders zijnde overheerst toch vooral de twijfel over de roestbak die hier voor ons staat. We realiseren ons weinig rijdende auto’s gezien te hebben die er zo gammel uitzien als onze taxi. Er zitten zelfs gaten in de bodem… Zou deze auto de 100 km naar Las Terrazas wel redden? Gelukkig wel! En echt zorgen om onze veiligheid in de auto hoeven we ons niet te maken; het verkeer onderweg is rustig en de auto kan roekeloos hoge snelheden simpelweg niet aan. En dus komen we na twee uur rijden veilig en wel aan in Las Terrazas, waar andere klassieke auto’s – in veel betere staat – ons alweer op staan te wachten.
Eco-village
Die klassiekers zijn eigendom van onze gastheren in eco-lodge Villa Duque. En tegen een kleine betaling zijn ze graag bereid ons ermee te vervoeren naar waar we maar willen. Aangezien het bijna lunchtijd is laten we ons eerst vijf km. verderop afzetten in het eco-village dat het hart vormt van het natuurpark Las Terrazas. De bebouwing in het dorp heeft veel weg van grootschalige sociale huisvesting. Maar met een enkele kunstgalerie, souvenirkraampjes en een paar leuke horecazaakjes hangt er vooral een heel tranquila sfeertje. Met dank ook aan de omgeving van met palmbomen bedekte bergen die weerspiegelen in het heldere water in het dal.
"We realiseren ons weinig rijdende auto's gezien te hebben die er zo gammel uitzien als onze taxi. Er zitten zelfs gaten in de bodem…
Zou deze auto de 100 km naar Las Terrazas wel redden?"
Eco-restaurant El Romero
En tot vreugde van de kinderen is er zelfs een speeltuin in het dorp. Na even gespeeld te hebben trekken we de kinderen er weg. Het is er namelijk wel heel spartaans en gammel. Even verderop ligt Eco-restaurant El Romero. Aan een tafeltje op het balkon met prachtig uitzicht laten we ons verwennen met een lading trendy Fusion-gerechtjes. Het zal uiteindelijk onze meest bijzondere culinaire ervaring in Cuba blijken!
Eco-hotel Moka
Na de lunch steken we de straat over en moedigen de kinderen aan om de trappen te beklimmen naar het boven op de berg gelegen eco-hotel Moka. De bouwstijl van het hotel is zodanig dat de natuur intact is gelaten en er milieu-efficiënt wordt gewerkt. Leuk om even rond te kijken, niet in het minst voor het prachtige uitzicht. En uitzicht is altijd mooier met een drankje erbij, dus maken we nog een stop in de rooftopbar van het hotel.
Zipline, paardrijden en bootje varen
Op de terugweg lopen we langs het lokale valuta wisselkantoor (handig, gezien geldautomaten schaars zijn in Cuba) en langs de enige ‘zip line’ in Cuba. Eenmaal beneden in de vallei struinen we rond bij de verschillende watertjes die hier bij elkaar komen. Je kunt er zwemmen, bootje varen en paardrijden. Wij houden het bij een paar potjes memory spelen, op een terrasje aan het water.
Verlaten koffieplantages
De volgende dag gaan we naar Cafetal Buena Vista; een verlaten koffieplantage (één van de ruim 50 koffieplantages die er ooit waren in dit gebied). Tussen de ruïnes, o.a. die van oude slavenvertrekken, is op het hoogste plateau een oude ‘Tajona’ (een enorme rollende steen om de koffiebonen uit de schil te persen) in nog perfecte staat. Erachter loopt een wandelpad dat we ongeveer een halfuur volgen, maar dat door de dichte begroeiing nergens echt de moeite van het wandelen waard wordt. Toch zou nabij de Cafetal een prachtige wandeling moeten starten (de drie km. lange wandeling ‘sendero las delicias’). Misschien verklaart de onvindbaarheid ervan waarom je voor lange wandelingen in dit gebied verplicht bent om met een gids op pad te gaan. Wij houden het voor nu daarom bij het uitzicht vanaf de plantage; ook prachtig en fijn dat er een restaurantje is gevestigd.
Baños del San Juan
Onze volgende stop is bij Baños del San Juan. We blijken er op een feestdag te zijn, dus het is druk in het water, in het restaurant en aan de picknicktafels. Op deze plek gaat de San Juan rivier over in een palet van kleine watervallen en tot drie meter diepe poeltjes. Zo midden in de bush, omringd door palmbomen vormt het geheel een mooi schouwspel. Het water leent zich prima om in te badderen of in te zwemmen. Daar maken we dan ook dankbaar gebruik van in de hitte. Behalve met zwemmen vermaken de kinderen zich er prima met klauteren op rotsen en het gooien van steentjes.
Lago El Palmar
‘s Avonds en ’s morgens genieten we – net als de dag ervoor – de maaltijd bij onze accommodatie. De volgende dag maken we nog een laatste ritje met de eigenaar in z’n klassieker. Hij zet ons af bij de bus stop van de Viazul bus (naar Viñales), gelegen op weer een andere mooie plek in het park. Namelijk bij Lago el Palmar: een fraai spiegelmeer waar je kunt watersporten, picknicken en een terrasje pakken.
Hoteltip: Villa Duque
Villa Duque houdt het midden tussen een mini-hotel (er zijn vier kamers verspreid over het terrein) en een ‘farm stay’. Vrijwel alle producten voor de bereiding van de (prima) maaltijden kwamen van eigen land. Onze vierpersoonskamers had twee 2p-bedden, een badkamer en een met bier en fris gevulde koelkast. De boerderij en accommodatie worden gerund door een familie. Zoon en dochter spraken goed Engels. De accommodatie ligt enigszins afgelegen en dus kwam de taxiservice van de vader van het gezin goed van pas. Tegen een kleine vergoeding bracht en haalde hij ons waar we wilden (in een van z’n twee oldtimers).
